Donderdag 1 januari tot woensdag 14 januari

Hallo lieve mensen!

Jaja, ik leef nog! De afgelopen 2.5 week heb ik niks van me laten horen, omdat ik het uuh..druk had? Oke, stiekem niet. De waarheid is dat ik gewoon heel hard genoten heb ik Nederland en bezig was met van (soms) nuttige dingen in Engeland. De 2 weken in Nederland ging echt veel te snel voorbij. Ik heb lang niet iedereen gezien die ik wilde zien en ik was nog lang niet uitgerust.

Tijdens mijn laatste update waren wij op vakantie met vrienden in Ardennen om oud en nieuw te vieren. Van dinsdag tot vrijdag was ik (de rest van vrijdag tot vrijdag) daar en ik moet zeggend dat dat prima beviel.

Toen we vrijdag terug kwamen, had ik nog 2 dagen thuis. De zaterdag heb ik gevuld met het opzoeken van Joanne en langsgaan bij mijn opa en oma. Zondagmorgen gingen we naar onze kerk en ’s middags reden we alweer naar het westen toe. Ik bleef daar namelijk bij familie slapen, omdat ik om 10:00 vanaf Rotterdam vloog. In Zetten zouden de treinen niet op tijd rijden, dus ik bleef bij mijn opa en oma slapen. Van de rest van de familie moest ik dus zondagavond al afscheid nemen.

Maandagmorgen stond ik dus al vroeg op Rotterdam Airport. Voor de mensen die daar nog nooit zijn geweest; het is klein. Heel klein. Doordat het zo klein is gaat het allemaal erg snel. Mijn bagage kon ik na 5 minuutjes wachten inchecken en ik was met 2 minuten door de douane. Omdat het zo klein is zaten gate 1, 2 en 3 in dezelfde ruimte. Een vlucht naar London City vanaf gate 2 was vertraagd, dus de hele ruimte zat stampvol mensen. Gelukkig konden wij na een tijdje boarden. De vorige keer vloog ik in een heel groot vliegtuig dat bijna helemaal leeg was, super chill. Nu zat ik in een bomvol vliegtuig. Zo vol dat de bagagelockers boven ons hoofd na een tijdje helemaal vol zaten en er niks meer bij kon. Dus de stewards en stewardessen hard puzzelen om alles mee te kunnen krijgen. Na 10 minuutjes hard nadenken, paste het en konden we vertrekken! Iedereen zat vol ongeduld te wachten tot de piloot zou melden dat we op gingen stijgen. Toen piloot begon te praten, zei hij echter iets heel anders. Er moest een rouwauto passeren over de runway, dus we moesten wachten. Iedereen keek elkaar een beetje verbaasd aan…hadden we dat goed gehoord? Ik zat aan de goede kant van het vliegtuig, dus ik zag inderdaad dat er een auto over de runway reed en daarna onder een saluut van de brandweer door. Vervolgens kwamen er 4 kleine vliegtuigjes heel laag overvliegen. Heel bizar. Later stuurde Opa een berichtje uit het AD door dat een man van de vliegclub van Rotterdam was overleden en dat hij zo een laatste eerbetoon kreeg. Daarna konden we vertrekken en vertrok ik weer richting Londen. Het was jammer genoeg heel erg bewolkt, dus ik kon niks van Nederland of Londen zien, maar boven de wolken scheen het zonnetje! Na een uurtje waren we alweer geland en kon ik mijn mooi grote groene koffer weer ophalen. Het is trouwens het slimste idee ooit geweest om een groene te kopen, want ik herken hem altijd tussen al die honderden zwarte koffers. Vanaf Heathrow ging ik zelf weer naar huis en dat is prima te doen. 1 halte met de metro en daarna 25 minuutjes met de bus. Het lastige was alleen dat ik dus mijn grote koffer mee had die 20 kilo woog. Uiteindelijk is het me gelukt, maar ik heb dat nog een aantal dagen gevoeld.

De rest van de maandag en dinsdag stonden vooral in het teken van koffer uitpakken, dozen die mijn ouders hadden meegenomen uitpakken en alles weer opruimen. Woensdag had ik met een nieuw meisje afgesproken, die vlak bij de school van de jongsten woont. We hebben anderhalf uur door een super mooi park gewandeld en daarna bij haar thuis fruitsalade gegeten. Super gezellig en zo leuk om nieuwe mensen te ontmoeten!

Donderdag had ik afgesproken met Maus! En zoals gewoonlijk gingen we winkelen en eten, want tja..dat kunnen we goed. We liepen een rondje door Kingston en gingen daarna naar de Pizzaexpress. En dat was zo lekker! Echt de Pizzaexpress moeten we ook in Nederland krijgen. Hij zit hier gewoon overal en dat is zo handig! Nadat we weer hadden bij gekletst, ging Maus naar huis en ik ging nog even wat dingetjes kopen. De rest van het weekend zat ook vol met Maudi, want vrijdagavond had ik met haar en Alana afgesproken op London Waterloo Station. Daar zijn we uiteindelijk een pub in gegaan. We haalden er de gemiddelde leeftijd zeker 10 jaar omlaag, maar dat mocht de pret niet drukken. We namen alle 3 een appelcider en hier krijg je dan een flesje van 600 ml. Maus, onze alcohollist, dronk het allemaal op, maar Alana en ik kregen het na een tijdje niet meer weg.

In een van mijn vorige blogs vertelde ik dat ik naar een school was geweest waar ik graag een cursus wilde volgen. Ze zeiden dat dat toen niet kon, omdat ik nog maar 18 was. Zaterdag was daar een open dag van en ik ging er weer heen, want ik wilde ze overtuigen dat ik dat kon. Uiteindelijk heb ik nu toestemming om een kookcursus te gaan doen. Yeah, dat is dus gelukt. Nu moet ik van de week even langs om mijn inschrijving officieel te maken en dan ga ik ze hopelijk ook nog even overtuigen dat ik ook best een management cursus kan doen…Daarna ging ik helemaal vrolijk weer op pad, want ik had weer afgesproken met Maus en Alana. Dit keer om naar de Ikea te gaan! Nadat ik 50 minuten heel zielig en alleen op een bankje had gezeten op Waterloo, omdat ze allebei problemen met het ov hadden, gingen we verder reizen. In de Ikea begonnen we met, kan ook niet anders, gehaktballetjes, mjam! Daarna de winkel in. We zagen zoveel mooie droomkeukens, bedden en banken, maar daarvoor waren we hier niet. Ik wilde graag ladeverdelers, een kledingrek en opbergdozen. Na een paar uur door de Ikea gedwaald te hebben, stonden we weer buiten met een heleboel spullen.

Tegenover de Ikea zat een mega Tesco waar ze, naast eten, van alles verkochten. Maus en Alana wilden daar graag heen, dus hup, wij met een winkelwagentje vol Ikeaspullen die Tesco in. Daar vonden alle drie wat leuke broeken om te lezen. Vervolgens kwamen we langs de schappen met buitenlands eten. Ze gingen beiden helemaal los op het Amerikaanse snoep. Ik had van de meeste dingen nog nooit gehoord, dus ik was verbaasd dat Oreo’s hadden met pindakaassmaak en met mintsmaak. Uiteindelijk lag de hele toonband vol met snoep… Na al dat winkelen hadden we trek gekregen, dus gingen we naar de Nandos. Ik was daar nog nooit geweest en het was ZO LEKKER. Gerlinde, een vriendinnetje in Nederland, riep al maanden dat ik erheen moest en nu snap ik waarom! Nadat we onze buikjes hadden vol gegeten, wilden we naar huis. Normaal gesproken niet zo’n probleem, maar nu had ik 1 bouwpakket van een kledingrek, 2 grote kartonnen om dozen van te vouwen en een tas vol spullen. Het was een uitdaging, maar ik heb het allemaal mee naar huis gekregen!

Zondagochtend ging ik eerst naar de kerk in Teddington en heb ik aangegeven dat ik daar graag wil helpen bij de kinderclub. Aanstaande week heb ik daar een afspraak voor, dus de kans is groot dat ik dat mag gaan doen! (: Daarna ging ik naar Camden Town, want daar had ik afgesproken met Janneke. Camden Town is eigenlijk een hele buurt vol met marktkraampjes met van alles en nog wat. Kleding, antiek, eten en ga zo maar door. We namen allebei een fruitspies, voor de vitamientjes, met chocola, omdat het kan. In de metro hoorde ik iemand zeggen dat op Trafalger Square die middag een stil protest zou zijn voor de aanslagen op Parijs. We besloten daar heen te gaan om te kijken hoe dat zou zijn. Er stonden een paar duizend mensen, maar het was harstikke stil. Zo bijzonder. Er waren, natuurlijk, heel veel Franse mensen, maar ook een heleboel Engelse. Ze projecteerden op een gegeven moment de Franse vlag op de muur van de National Gallery. Kippenvel. Er liep natuurlijk ook veel politie rond, want iedereen is hier in Londen toch best wel bang voor een aanslag. Zeker nu het zo dichtbij is gekomen.

En toen was het weekend alweer voorbij…Maandag had ik een afspraak voor mijn National Insurence Number. Maar uhh, Es, die afsrpaak had je toch al gehad?! Ja, klopt…Maar de kopieermachine deed het bij mijn formulier niet en toen was er dus niks aangevraagd. Zucht. Ik zat dus weer in de bus richting het kantoor daar. Gelukkig werd ik hierdoor veel sneller geholpen en stond ik, na wat boze blikken van wachtende mensen, na een half uurtje alweer buiten. De vrouw zei dat ik het nummer het einde van de week zou moeten hebben..fingers crossed. De zon scheen trouwens heel mooi en ik vond mijn lunchbox te awesome, dus die moest ik beiden even vasteleggen :)

En nu heb ik me al twee dagen opgesloten in huis. Oke, nee, niet helemaal waar, haha. Gisteren was een van de kinderen ziek, dus ik bleef thuis bij haar. De bussen hielden een staking, dus ik moest de kids met de trein naar school brengen. Dit duurde iets langer. Iets dat normaal gesproken geen probleem is, maar als een kindje buikpijn heeft, is het zo zielig om de telkens mee te moeten nemen. We hebben overdag samen een filmpje gekeken en die afleiding deed haar wel goed. Gelukkig is voelde ze zich vandaag weer beter en kon ze weer naar school! En inmiddels had ik alweer een lange to-do-list, dus die ben ik vandaag aan het afwerken. Haha, dat klonk heel wijs, maar het stelt niet zo veel voor eigenlijk. Hij bestaat vooral uit boodschappen, mensen die ik moet mailen en dat soort dingetjes. De rest van de week heb ik niet meer zo heel veel gepland. Morgen afgesproken met Maus en de rest zie ik wel!

Ik heb verder niks gefilmd, want mijn mobiel is een beetje raar aan het doen. De batterij gaat met 3 uur leeg en hij valt uit, terwijl hij nog 50% is. Eerst dat dus even fixen voor ik weer kan filmen!

Ohja, Gelukkig Nieuwjaar nog!

Liefs, Es